Hvíslandi Fugl

Í stað þess að skammast sín og kveljast fylgdi hann sannfæringu sinni og viðurkenndi fyrir barni sínu að hann væri stoltur faðir þess. Þessi prestur er mjög hugrakkur, ef ég væri kaþólskur prestur veit ég ekki hvort ég myndi þora að hætta starfi, stöðu og öryggi svona. En ég ber virðingu fyrir því.

Being unwanted, unloved, uncared for, forgotten by everybody, I think that is a much greater hunger, a much greater poverty than the person who has nothing to eat.
Mother Teresa

	„Ég er pabbi"
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

When we are in a relationaship, we are called on to give body, thoughts and emotions to our partners and to accept body, thoughts and emotions from them. Learning how to do this is a prerequisite for intimacy and the spirituality to which it gives birth. To do it badly causes misery. To do it well honors the best part of our humanity and puts us in psychological balance, which results in a sense of connectedness with life's goodness. - Pia Mellody, The Intimacy Factor

 Það er ekki hægt að kenna barni það sem maður kann ekki sjálfur. Hjarta mitt fyllist samkennd og sorg yfir því hvað  margir í heiminum þjást vegna þess eins að þeim, eða foreldrum þeirra var aldrei kennt að axla ábyrgð.

Ég kenni í brjósti um foreldra sem eru ekki annað en börn sjálf. Það hlýtur að vera svakalega erfitt að geta ekki staðið undir ábyrgðinni sem er ætlast til af þeim, nema kannski að hluta til, sífellt strögglandi við að ná lágmarkskröfum samfélagsins. Gefa börnum sínum mat og klæði, en hafa svo enga hlýju handa þeim.

Þeim sem hefur aldrei verið kennt að bera ábyrgð á líðan sinni í æsku, reynist oft erfitt að leita þekkingarinnar á eigin spýtur. Ef þér hefur aldrei verið kennt að leysa úr óþægilegum tilfinningum þarftu að leita lærdómsins.

Það gagnast engum að dæma þessa foreldra sem slæmt fólk sem ætlaði sér að skaða barnið, frekar þarf samfélagið að leita lausnar á þessu algenga vandamáli.

	Skildu ársgamla stúlku eftir í bíl í steikjandi hita
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Ég hef verið að prófa nokkuð áhugaverðan hlut sem felst í að spyrja sjálfa mig, hvar svo sem ég er stödd, hvort mér þyki vænt um X.

Í texta eftir Dalai Lama, færir hann rök fyrir því að til að vera hamingjusamur, eigi maður að þjálfa upp í sér samkennd í garð annarra, í stað aðgreiningar frá öðrum ..og það skipti í raun engu máli hvort einhver sé vinur manns í þessu lífi, óvinur, eða hvorugt, maður geti þjálfað upp væntumþykju til allra, sér og öðrum í hag. 

Þannig horfi ég á konuna í strætó, ríka manninn á jeppanum, asíubúann að safna dósum, fyrrverandi vinkonur mínar. Þetta er alveg ruglandi í ríminu þegar ég sé fyrir mér andlit yndislegrar frænku og skipti andlitinu út fyrir fíflið í vinnunni en reyni að halda í sömu hlýju tilfinninguna.